Osiedle dla seniorów zaprojektowały Julia Śliwka i Zuzanna Orłowska, studentki architektury Politechniki Wrocławskiej. Swój projekt zgłosiły do konkursu CO-life 2.0., którego uczestnicy musieli zaprojektować przestrzeń do życia 50 seniorów w Kapsztadzie w RPA.
Konkurs przeprowadzono za pośrednictwem portalu UNI, skupiającego architektów z całego świata. Uczestnicy konkursu mieli opracować rozwiązania zachęcające mieszkańców do integrowania się i angażowania w życie społeczności. Jak podkreślali organizatorzy „Co-life 2.0”, tradycyjne ośrodki dla seniorów raczej potęgują samotność, sprzyjając izolacji seniorów w pokojach, w których mieszkają. Projektowana przestrzeń miała zapewnić miejsca dla około 50 mieszkańców w przedziale wieku od 60 do 85 lat.
Uczestnicy musieli przeanalizować kwestie społeczne, środowiskowe i lokalne prawo budowlane. Polki zwróciły uwagę, że osiedla w RPA często są grodzone murem, co wynika z kwestii bezpieczeństwa.
Aby uniknąć takiego oddzielenia, postanowiliśmy wykorzystać urbanistykę, czyli zaprojektowałyśmy nasz budynek na kształt litery „O”. W centrum kompleksu znajdowałby się główny ciąg komunikacyjny prowadzący do klatek schodowych, którymi wchodziłoby się na piętro – opisuje Julia Śliwka.
W efekcie powstało osiedle dla seniorów, które składa się z mieszkań z dwoma, czterema lub pięcioma pokojami. Każde z mieszkań ma wspólną kuchnię i przedpokój oraz część prywatną, która składa się z pokoju dziennego, łazienki i sypialni. Każda z tych przestrzeni byłaby przystosowana do potrzeb osób z niepełnosprawnościami. Mieszkania na piętrze miałyby balkon lub taras.
Tarasy stanowiłyby także dodatkowe nadziemne ciągi spacerowe i zapewniały dodatkowe cieniowanie na niższych poziomach (co ma duże znaczenie w klimacie RPA). Znalazłyby się na nich donice z zielenią, pergole, ławki i zamieszkiwane przez pszczoły ule.
Istotą naszego projektu było także stworzenie zielonej enklawy, która zmieniłaby mikroklimat wewnątrz osiedla. Dlatego zaplanowałyśmy system zbiorników retencyjnych i dużą liczbę roślin, w tym także na zielonym dachu – podkreśla Zuzanna Orłowska.
Co ciekawe, studentki proponują, by ściany budynku zbudować z cegieł wykonanych z przetworzonego plastiku! O tych cegłach pisaliśmy w artykule TUTAJ.
Do produkcji tych cegieł wykorzystuje się rozdrobniony plastik nienadający się do recyklingu i miesza się go z piaskiem i gliną. Następnie taki produkt jest sprasowywany i odpowiednio formowany. Cegły z plastiku są kontrowersyjnym tematem, bo nadal trwają dyskusje na temat potencjalnych skutków ubocznych, np. efektów oddziaływania promieni słonecznych lub wody na ten budulec. Dlatego zaproponowałyśmy zabezpieczenie go od strony zewnętrznej tynkiem, który chroni przed promieniowaniem UV oraz nie wchodzi w interakcję z wodą – tłumaczą autorki projektu osiedla.
Plastikowe cegły dobrze izolowałyby budynek, natomiast elementem nośnym byłyby drewniane belki. Zwycięski projekt ośrodka powstawał w ramach kursu Architektura mieszkaniowa dla osób starszych, prowadzonego przez architektki: prof. Barbarę Gronostajską i dr Annę Miśniakiewicz.
Czytaj też: Wydarzenia | Ciekawostki| Edukacja | whiteMAD na Instagramie
źródło: Politechnika Wrocławska
