“Część terenu od strony ul. Czerniakowskiej jest ogrodzona i wyłączona z ruchu. Postaramy się zapewnić przejście wokół rozety przez większość czasu prowadzenia robót. Nasz wykonawca wymieni umocnienia betonowe i złagodzi nachylenie skarp. Powstaną nowe wypłycenia sprzyjające rozwojowi roślinności wodnej i bytowaniu ptactwa, które będą podparte gabionami.” – czytamy w komunikacie na stronie ZZM Warszawa
Wykonanie tych prac będzie możliwe po spuszczeniu wody z części Kanału. Ryby zostaną przeniesione ze wschodniej rozety do tej części Kanału, w której pozostanie woda, a ryby z gatunków obcych zostaną odłowione.
Ponadto rozpłytowany zostanie teren wokół rozety, powstaną nowe ścieżki z nawierzchni mineralnej, a zamiast części betonowych płyt zobaczymy nasadzenia z roślin okrywowych, krzewów i trawnik na przedłużeniu osi głównej założenia. Przy ścieżkach prowadzących do chodnika wzdłuż ul. Czerniakowskiej posadzone zostaną szpalery lip drobnolistnych, które będą nawiązaniem do alej biegnących wzdłuż całego kanału.
Rozeta Kanału Piaseczyńskiego zostanie rozbetonowana w ramach unijnego projektu „Ochrona zagrożonych gatunków związanych z siedliskami wodnymi na terenie Warszawy” (SzuwarWarszawski), realizowanym od 2020 r. przez Miasto Stołeczne Warszawa, w którego imieniu działa Zarząd Zieleni m.st. Warszawy.
Realizacja projektu o nr POIS.02.04.00-00-0033/18 jest możliwa dzięki dofinansowaniu w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2014-2020, Działanie 2.4. Ochrona przyrody i edukacja ekologiczna, typ projektu 2.4.1 Ochrona in-situ lub ex-situ zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych, podtyp projektu 2.4.1a Działania o charakterze dobrych praktyk, związane z ochroną zagrożonych gatunków i siedlisk przyrodniczych.
Historia Kanału Piaseczyńskiego w Warszawie
Kanał Piaseczyński, także Kanał Królewski – kanał (założenie wodne) położony w Warszawie, w pobliżu parku Agrykola, będący częścią Osi Stanisławowskiej. Jego długość wynosi 820 m, szerokość 25 m, a głębokość około 2 m. Kanał posiada połączenie ze stawami w Łazienkach, a kończy się przepustem i kanałem prowadzącym wody do Portu Czerniakowskiego. Jego długość łącznie z odcinkami zarurowanymi wynosi 925 m. Położony jest na obszarze zlewni Kanału Głównego „A”. Stanowi końcowy odcinek ciągu wodnego wiodącego ze Stawów pod Królikarnią, poprzez staw Arkadia, Rów Piaseczyński i stawy w Łazienkach do basenu Portu Czerniakowskiego i dalej do Wisły.
Kanał Piaseczyński został wykopany w latach 1717–1726 na polecenie Augusta II Mocnego, który w tym okresie dzierżawił od Lubomirskich teren Ujazdowa jako swoją podmiejską rezydencję. Był wzorowany na kanale w Wersalu. Pracami przy budowie kanału kierowali inżynierowie wojskowi gen. Burkhard Christoph Münnich i płk. Krzysztof d’Isebrandt.
W momencie ukończenia kanał był drugim co do wielkości założeniem wodnym w Europie, znajdującym się na osi ogrodowej rezydencji. W okresie panowania Stanisława Augusta Poniatowskiego Kanał Piaseczyński pełnił funkcję reprezentacyjną, jednak utracił ją, gdy Zamek Ujazdowski przestał być rezydencją królewską. W 1781 drewniany mostek nad kanałem zbudowany na drodze łączącej Łazienki Stanisława Augusta z rezydencją jego starszego brata Kazimierza Poniatowskiego na Solcu, biegnącej dzisiejszymi ulicami: Myśliwiecką i Rozbrat, zastąpiono mostkiem kamiennym zaprojektowanym przez Dominika Merliniego.
W XIX w. kanał został obudowany drewnianymi pawilonami koszarowymi, sam zbiornik wykorzystywano jako basen ćwiczebny, w którym rosyjscy kawalerzyści uczyli się pływać i pokonywać przeszkody wodne. W 1963 na kanale uruchomiono ośrodek sportów wodnych dla młodzieży. W 1965 kanał wraz z parkiem Agrykola został wpisany do rejestru zabytków. Na początku lat 70. XX wieku kanał został skrócony od wschodu ze względu na wybudowanie Wisłostrady.
źródło: Zarząd Zieleni Miejskiej w Warszawie (https://zzw.waw.pl) / Wikipedia (wikipedia.org) / zdjęcia: Zarząd Zieleni Miejskiej w Warszawie (https://zzw.waw.pl)
Czytaj też: Architektura w Polsce | Warszawa | Ekologia | Zieleń | Zabytek | Ciekawostki
