Wieża światła jest najnowszym projektem pracowni architektonicznej Tonkin Liu. Budynek zlokalizowany jest w dość popularnej dzielnicy Manchesteru Civic Quarter. Cały design i budowa wieży oparta była na biomimetyce, czyli nauce badającej struktury, zachowania i procesy, jakie zachodzą w naturze.
Dzielnica znajduje się w samym centrum serca miasta. Mieści ona jedne z najważniejszych budynków takich jak np. wieże No.1 i No.2 St. Peters Square. Wieża wchodzi w skład tamtejszego niskoemisyjnego centrum energetycznego dostarczającego energie do kluczowych obiektów w całej dzielnicy. Jej budowa miała na celu również przekształcenie przestrzeni niedaleko dworca w punkt orientacyjny, jakim się stała wieża światła.
Pierwsze projekty designu tego typu o nazwie „Shell Lace Structure” rozpoczęły się w 2009 roku, będąc wcześniej bazą wyjściową do budowy podobnej wieży w mieście Hull w Wielkiej Brytanii. Ciekawostką jest fakt, iż dzięki temu projektowi architektonicznemu stworzono prototyp stentu do rur oddechowych dla ludzi po operacji przeszczepu tchawicy.
Wieża światła o wysokości 40 metrów służy elektrowni cieplnej, mieszcząc w sobie przewody kominowe, które odprowadzają ciepło z silnika kogeneracyjnego oraz dwóch kotłów gazowych. Jest to odważny ruch w ekologicznych projektach środowiskowych architekta. Ta najnowsza i dotąd największa zbudowana przez pracownie struktura biomimetyczna powstała na podstawie badań nad lekkim budownictwem i naturalnej geometrii Matki Ziemi prowadzonych przez Tonkin Liu oraz grupę inżynierów z firmy Arup.
Wszystkie owalne ściany obiektu zbudowane są z ciętych laserowo płaskich płyt stalowych o grubości od sześciu do ośmiu milimetrów. Zespawane ze sobą stworzyły stabilną i wytrzymałą konstrukcję zbudowaną z zakrzywionych powierzchni. W celu zapewnienia stabilności zwiększając przy tym powierzchnie, cała owalna forma jest pofałdowana, a wewnętrzna konstrukcja stalowa w postaci krat pozwoliła na zużycie mniejszej ilości surowców niż w przypadku gładkiej formy walca.
Liczne perforacje w blachach wieży pozwalają na większy przepływ przez nią wiatru oraz mieści ona również reflektory LED, które oświetlają ją po zmroku, stąd też nazwa „Wieża Światła”.
„Czerpiąc z geometrii występującej w naturze, forma wieży jest jej siłą” – powiedział Tonkin Liu.
Obiekt wraz z elektrownią otoczone są dookoła swego rodzaju fasadą o łącznej długości 63 metrów wykonaną z ceramicznych płytek. Całościowo do konstrukcji użyto 1373 płytek o 31 różnych kształtach, dzięki czemu na całej rozpiętości jej wygląd się zmienia. Posiada wbudowane jedno duże okno, które pozwala przechodnim zaglądać do środka i obserwować pracę centrum energetycznego. Płytki muru wykończone są na biało z wysokim połyskiem, co pozwala jej na zgrabne odbijanie światła za dnia, a w nocy oświetla ją wcześniej wspomniany zaprogramowany system świetlny.
„Nowoczesne metody konstrukcyjne wykorzystujące zaawansowane modelowanie cyfrowe, analizę i fabrykację, w połączeniu z zasadami projektowania, umożliwiły powstanie innowacyjnej struktury Shell Lace Structure” – dodaje.
Cała dzielnica Civic Quarter słynie z inżynierskiego pionierskiego dziedzictwa. Projekt „Wieży Światła” jest gestem architekta ku gloryfikacji tego faktu oraz ku stworzeniu punktu orientacyjnego na miarę XXI wieku.
Czytaj też: Wielka Brytania | Ciekawostki | Ekologia | Metal | whiteMAD na Instagramie
Źródło: https://www.dezeen.com
Pracownia: https://tonkinliu.co.uk
Zdjęcia: https://www.instagram.com/matthewburnett/, https://davidvalinskyphotography.com
