Projekt budynku powstał w pracowni Pawel Lis Architekci. To ceglany dom, który powstał na Starych Włochach w Warszawie. W środku mieszkają cztery rodziny.
Budynek ma nietypową formę. Ceramiczne „dwojaki” nawiązują do dwojaków, czyli podwójnego naczynia z gliny z uchem, w którym dawniej donoszono na pole dwudaniowe posiłki pracującym tam ludziom.
Zamiast dużego garnka, mamy dwa mniejsze naczynia, do tego zgrabnie połączone razem. Wszystko się mieści, lepiej funkcjonuje i dużo lepiej wygląda. Podobnie z architekturą tego budynku. Łatwiej i wygodniej pomieścić oczekiwania inwestora i ograniczenia Planu Miejscowego w dwóch mniejszych budynkach stanowiących całość niż w jednym. W tym wypadku to było dobre rozwiązanie – tłumaczy architekt Paweł Lis.
W efekcie budynek został „rozcięty” w poprzek bocznych elewacji. Ten zabieg podkreślił strefę wejścia oraz pozwolił na doświetlenie lokali w ich środkowej części. Zadaszenie zostało podzielone na dwa niezależne dachy i oddzielone wąskim tarasem. Bryła budynku została podwojona. Tak powstał Dom Dwojaki, który swoją formą przypomina bliźniacze ceramiczne naczynie.
Każdy z czterech lokali willi ma trzy poziomy i własny teren zielony. Parter o wysokości 3 metrów, mieści przestronny salon z jadalnią oraz otwartą kuchnią. Ze strefy dziennej możemy wyjść prosto na duży, zielony ogród. Na piętrze znajduje się wygodna sypialnia z łazienką oraz gabinet. W większych lokalach znajduje się dodatkowy pokój gościnny. Na trzecim poziomie, czyli poddaszu mieszczą się dwa pokoje i łazienka. Garaż znajduje się w części podziemnej budynku. Taki program gwarantuje komfortowe funkcjonowanie 4 osobowej rodziny.
Warto zwrócić uwagę na balkony na pierwszym piętrze po obu stronach budynku. Podparte skośną klinkierową ścianą, tworzą charakterystyczny akcent w kształcie litery T. Dzięki temu cała architektura budynku staje się bardziej wyrazista.
To nie jest pierwsza realizacja, którą architekt Paweł Lis wykonał z klinkieru. Wcześniej zaprojektował Trzy Wille miejskie, które stanęły przy ul. Ryżowej, Dom w szeregu-C9 przy ul. Czereśniowej oraz kończy budowę domu przy ul. Płomyka. Zaproponowana przez niego forma dobrze wpisuje się w charakter Starych Włoch i przypomina o przedwojennych willach z nietynkowanej cegły, które stały i jeszcze stoją na tym terenie.
Trzykondygnacyjny budynek ma elewacje obłożone płytką klinkierową ręcznie formowaną ,,Fortuna” firmy Wienerberger. Przestrzenie międzyokienne zostały zabudowane płytami w systemie alucobond, dach został pokryty blachodachówką z firmy Pruszyński. Wszystkie okna są zaprojektowane jako dwukomorowe trzyszybowe w systemie ślusarki aluminiowej. Część z nich została zaopatrzona w system przesuwny typu HS.
Czytaj też: Cegła | Warszawa | Dom jednorodzinny
fot. Radek Gałczyński, źródło: Pawel Lis Architekci
