Międzywojenna Warszawa, ze swoimi luksusowymi kamienicami i willami, reprezentacyjnymi gmachami użyteczności publicznej, hotelami na światowym poziomie i kawiarniami odwiedzanymi przez elity określana jest często mianem „Paryża północy”. Była jednak też druga strona medalu – bieda, ogromny głód mieszkaniowy i masa ludzi bezdomnych. W architekturze tego okresu również dostrzec można było liczne kontrasty, albowiem jeszcze nawiązywano do przeszłości i stylów klasycznych, ale też stawiano obiekty niezwykle awangardowe, przedstawiające najnowsze idee. Jednym z budynków powstałych w tamtym czasie, czerpiącym garściami z nowoczesności jest kamienica Mojżesza Horowitza.
Kamienica Mojżesza Horowitza, nazywana też czasem “Kamienicą Gity Horowitz”, znajduje się w Warszawie u zbiegu ulic Wilczej i Emilii Plater. Stanowi przykład monumentalnej, wielokondygnacyjnej kamienicy czynszowej „luksusowego” nurtu architektury warszawskiej, ukształtowanej w duchu założeń funkcjonalizmu i wykończonej w stylu zmodernizowanego art déco.
Budynek, noszący numery 71 od strony ulicy Wilczej i 4 od Emilii Plater, powstał w latach 1937–1938, a zaprojektował go architekt Józef Steinberg dla rodziny Horowitzów. Był wówczas czynszówką dla bogatszych najemców, mieszkali tam m.in. Adolf Dymsza i Ludwik Solski. Sześciokondygnacyjna kamienica posiada zaokrąglony narożnik z balkonami, zaś parter przeznaczono na działalność handlowo-usługową. Elewacja kamienicy wyłożona została płytami z piaskowca. Do wykończenia wnętrza budynku użyto najlepszych ówcześnie materiałów kamieniarskich, stolarki drewnianej oraz elementów metalowych. Wszystkie te cechy stylistyczne i elementy wystroju świadczą o wysokich wartościach artystycznych kamienicy.
Kamienica w latach 90. XX w. i obecnie. Źródło: tubylotustalo.pl
Budynek przed i po remoncie elewacji.
Budynek przetrwał czasy wojny w dobrym stanie. W jego pobliżu toczyły się zacięte walki, czego dowodem są liczne postrzeliny, widoczne do dziś na kamiennej okładzinie elewacji. Podczas remontu kamienicy nie usunięto uszkodzeń z fasady, lecz je zachowano i wyeksponowano jako świadectwo historii budynku, okolicy i całego miasta. Pracom konserwatorskim poddane zostały również elementy metalowe, drzwi wejściowe, kraty w przejeździe bramnym, balustrady balkonów, kwietniki, tabliczki adresowe o ciekawym wykroju liter, czy oryginalne uchwyty na flagi. Decyzją z dnia 9 września 2016 roku Mazowiecki Wojewódzki Konserwator Zabytków wpisał kamienicę do rejestru zabytków.
Spodobał Ci się ten temat? Znajdziesz u nas więcej historii związanych z warszawskimi kamienicami! To może Cię zainteresować:
Czytaj też: Kamienica | Zabytek | Architektura
Temat: Międzywojenny luksus i funkcjonalizm. Kamienica Mojżesza Horowitza w Warszawie.
Źródła: focus.pl, cekis.pl, tubylotustalo.pl, mwkz.pl, fotopolska.eu
W tak zaaranżowanej przestrzeni, aż chce się przebywać. Stary dom na Żoliborzu w Warszawie przeszedł…
Lodziarnia Los Lodos znajduje się przy ulicy 1 Maja w Lublinie. Miejsce niedawno przeszło metamorfozę.…
Dominanta to wieża widokowa na rondzie św. Jerzego w Gorzowie Wielkopolskim, która została wybudowana w…
Willa Allora znajduje się przy ulicy Uzdrowiskowej w Konstancinie-Jeziornie. Zbudowana została w latach 30. XX…
Indywidualnie dopasowany materac zapewni Ci pełen komfort podczas snu. Jednak znalezienie idealnego modelu wśród wielu…
Za nami szesnasta edycja Plebiscytu Polska Architektura XXL. Profesjonalne jury oraz publiczność wybrała swoich faworytów…
Ta strona korzysta z pliki cookie, dzięki którym informacje są przechowywane na Twoim komputerze. Pozostawanie na tej stronie oznacza wyrażenie zgody na wykorzystywanie plików cookie.
Dowiedz się więcej