To projekt Marii Śmigielskiej i CompMonks. “Proteus 3.5 jest interaktywną i generatywną instalacją, która jest częścią stałej wystawy „Przyszłość jest dziś, Człowiek 2.0”, która skupia się na medycynie przyszłości i cyborgizacji. To instalacja, która pozwala odwiedzającym na interakcję z cyfrowym obrazem ferromateriału za pomocą ich aktywności mózgu.
Urządzenie interfejsu mózg-komputer mierzy aktywność neuronową osób odwiedzających i dostosowuje wg niej rozdzielczość ferromateriału, budując w ten sposób interakcję między człowiekiem a materiałem. Doświadczenie wizualne jest wzmacniane poprzez odbicia i załamania obrazu wewnątrz immersyjnej komory o skali pomieszczenia, co łączy odwiedzających ze światłem obrazu i jego wizualnymi odbiciami.
Projekt opiera się na złożonym zachowaniu materiału ferrofluidowego. Poprzez niewidzialną siłę pól magnetycznych jego kształt ciągle zmienia się od kropek do meandrujących pasów i obszarów. Podobnie jak grecki bóg Proteusz, jest zdolny do przyjmowania wielu form, w tym projekcie ferrolfuid jest elementem unifikującym serii interaktywnych i generatywnych dzieł sztuki od 2018 roku. Zachowanie materiału jest trudne do kontrolowania lub symulowania i jako taki jest traktowany jako wartość dodana w procesie generowania efemerycznych i niepowtarzalnych wzorów. Obserwacja takich dynamicznych wzorów graficznych w kolorze białym i czarnym jest wykorzystywana jako katalizator ciągłego poszukiwania w nich znaczenia przez wizualno-przestrzenna inteligencję człowieka. Ferrofluid jest materiałem wymagającym intensywnej pielęgnacji, w związku z czym wyświetlanie obrazu w dużej skali było możliwe dzięki zdigitalizowaniu materiału za pomocą jego substytutu w postaci algorytmu reakcji dyfuzji.
Portal Proteus przyjmuje postać 2,5 x 2,5 x 1,5 m architektonicznej niszy. Został zaprojektowany w nawiązaniu do architektury małych i prymitywnych kaplic, przeznaczonych do kontemplacji i introspekcji duchowej. Niczym część kaplicy wycięta z katedry, Proteus charakteryzuje się z zewnątrz prosta kontenerową geometrią, a wewnętrzna część mieni się metalowymi lustrzanymi płaszczyznami. Wchodząc do środka, odwiedzający są zanurzeni w wszechotaczającym animowanym i organicznym obrazie. Efekt wszechobecności uzyskuje się dzięki frontalnie umieszczonemu ekranowi cyfrowemu w skali człowieka i jego odbiciom na otaczających metalowych powierzchniach przypominających lustro. Okładzinowe panele są gładko deformowane jak fale wody, co dodatkowo wzmacnia efekt immersji.
Proteus jako seria
Proteus 3.5 to kolejna już wersja projektu w serii interaktywnych instalacji mediów mieszanych, która rozpoczęła się w 2018 roku. Baza tego projektu jest polaczenie ludzkiej, jak i maszynowej inteligencji. Projekt był częścią badawczą w dziedzinie sztuki na wydziale Creative Robotics na UfG Linz, rezydencją artystyczną „Intelligent Museum” w ZKM Karlsruhe w 2021 roku, rezydencją w Kontejner w Zagrzebiu (EMAP/EMARE) w Chorwacji w 2023 roku. Został Projekt byl wystawiany wielkorotnie w Europie, w tym na Festiwalu Ars Electronica w Linz, Biennale Art and Technology w Trondheim oraz ZKM Karlsruhe. Każda instalacja bazuje na trzech głównych elementach: wizualnej interakcji z materią (w szczególności związanej z ferrofluidem), budowanie napięcia między analogowa i cyfrowa rzeczywistością oraz relacji między ludzką a maszynową inteligencją. Proteus ewoluował iteracyjnie, korzystając z nowo proponowanych form wyświetlania materiałów ferrofluidowych (w szalkach Petriego na siatce lub w większych płytkich naczyniach) i trybów generowania pól magnetycznych (siatka statycznych magnesów mechanicznie przemieszczanych lub elektromagnesy) lub całkowicie zdigitalizowanego substytutu ferrofluidu za pomocą algorytmu reakcji dyfuzji. Co najważniejsze, eksplorowano również nowe tryby interakcji, oparte zarówno na zachowaniach behawioralnych, jak i mechanizmach fizjologicznych.
Dane projektu:
Architekci, badacze: Maria Smigielska ( @maria_sni ), CompMonks ( @compmonks)
CNK team: Niko Krawczyk Zieliński, Barbara Malinowska Pohoryles, Michal Grzymała
Wsparcie BCI: Muse
Wideografia: Thierry Serbeto, Alpha Leonis Productions
Metalowe panele: Emboss
Lokalizacja: Centrum Nauki Kopernik, Warszawa
Powierzchnia: 4 m kw
źródło: materiały architektów
Czytaj też: Sztuka | Ciekawostki | Warszawa | Polecane | whiteMAD na Instagramie
