Laureatem tegorocznej Nagrody Pritzkera jest japoński architekt Riken Yamamoto. To już dziewiąty architekt z Japonii, który zdobył najważniejszą architektoniczną nagrodę. Riken Yamamoto ma w swoim portfolio mnóstwo projektów z przeróżnych kategorii, do najsłynniejszych należą mieszkalne, które wspierają społeczności.
Riken Yamamoto urodził się 15 kwietnia 1945 r. w Pekinie. Pochodzi z japońskiej rodziny i już w najmłodszych latach przeniósł się do ojczyzny. Mieszkał w Jokohamie w domu, który zbudowany został w taki sposób, aby dzielić część prywatną z publiczną – we frontowej części powstała bowiem apteka prowadzona przez matkę.
Zainteresowania architekturą skierowały go na studia architektoniczne na Uniwersytecie Nihon, które zakończył w 1968 r. Kilka lat później obronił dyplom na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu w Tokio. Pracownię architektoniczną Riken Yamamoto & Field Shop otworzył w 1973 r. Zdobytą na uczelniach wiedzę pogłębiał podróżując po całym świecie. Czerpał inspiracje obserwując budynki w Europie, Ameryce czy Afryce. To wszystko przekładał na własne projekty, w których starał się łączyć strefy prywatne z publicznymi. Idea, która przyświeca mu w pracy to pokazanie, że otwarcie architektury na ludzi może pozytywnie wpływać na kształtowanie społeczności. Dobrze widać to zwłaszcza w projektach osiedli. Nie są to luksusowe projekty dla elit, ale najczęściej komunalne rozwiązania.
Obecne podejście architektoniczne kładzie nacisk na prywatność, negując konieczność relacji społecznych. Jednak nadal możemy szanować wolność każdej jednostki, żyjąc razem w przestrzeni architektonicznej jako republika, wspierając harmonię między kulturami i fazami życia – mówi Riken Yamamoto.
Projektowane przez Japończyka budynki są proste, oszczędne w formie. Dostrzec w nich można futurystyczne nawiązania. Architekt uważa, że niezależnie od funkcji budynku, wszystkie muszą umożliwiać przejście przez jego teren, spajając sąsiednie działki i jednocząc sąsiadujących właścicieli gruntów. Przykładami są budynki Uniwersytetu Prefektury Saitama (Koshigaya, Japonia 1999) i Biblioteka Tianjin (Tianjin, Republika Chińska 2012).
Architekt zaczął intensywniej projektować po trzęsieniu ziemi, które nawiedziło Japonię w 2011 r. W następstwie trzęsienia ziemi i tsunami w Tōhoku założył Local Area Republic Labo, instytut zajmujący się działalnością społeczną poprzez projektowanie architektoniczne i ustanowił Nagrodę Republiki Lokalnej w 2018 r., aby uhonorować młodych architektów, którzy działają z odwagą i ideałami wobec przyszłości.
W komunikacie dotyczącym Nagrody Pritzkera czytamy, że grono ekspertów postanowiło wyróżnić architekta „za przypomnienie nam, że w architekturze, podobnie jak w demokracji, przestrzenie muszą być tworzone determinacją ludzi…”.
Yamamoto nadal praktykuje i mieszka w Jokohamie
źródło: The Pritzker Architecture Prize
Czytaj też: Japonia | Modernizm | Mieszkanie | Szkoła | Minimalizm | whiteMAD na Instagramie
