Wieżowce powstały dla państwowego przedsiębiorstwa Stalexport. Ich projekt w latach 70. przygotował jugosłowiański architekt Georg Gruićić. W chwili oddania ich do użytku były największymi budynkami w Polsce poza Warszawą.
Kompleks Stalexport składa się z dwóch wież. Pierwsza z nich ma 99 m całkowitej wysokości, a druga 92 m. Przekłada się to kolejno na 22 i 20 kondygnacji. Wyższy budynek zbudowany został w 1981 r. Nieco niższy rok później. Gmachy miały dumnie symbolizować potęgę państwa, jego postępowość. Początkowo w budynkach znajdowały się biura Centrali Handlu Zagranicznego. W późniejszych latach pomieszczenia przeznaczono wielu najemcom, w tym Śląskiej Organizacji Turystycznej, Śląskiej Wyższej Szkole Medycznej czy Radiu Planeta.
Wieżowce zbudowane zostały w wyjątkowej konstrukcji. To trzonolinowce, dlatego budowane były “od góry”. W liczącej trzy poziomy podstawie architekt zaprojektował powierzchnie usługowe. Budowę samych wież rozpoczęto od żelbetowego trzonu, w którym znajdują się ciągi komunikacyjne i instalacje techniczne. Kolejnym krokiem było nadwieszenie na trzon stropów. Wykorzystano do tego stalowe liny. Nie była to pierwsza tego typu budowa w Polsce. Wcześniej trzonolinowiec zbudowano we Wrocławiu (czytaj więcej TUTAJ). Jednak to katowickie wieżowce są najwyższymi tego typu w Polsce.
Budowa samych wież trwała prawie dwa lata. Wyszukane materiały budowlane sprowadzono specjalnie ze Szwecji. Charakterystycznym elementem wieżowców są cięgna podtrzymujące kondygnacje. Zostały one celowo odsłonięte, przez co budynki zyskały oryginalny wygląd. Powierzchnie budynków zaplanowano dla 1800 osób.
źródło: NAC, Stalexport
Czytaj też: Katowice | Wieżowiec | Architektura PRL | Ciekawostki | whiteMAD na Instagramie
