Szeregowy dom został zbudowany w 1911 roku w stylu historyzmu dla rodziny miejscowego farmaceuty. Charakteryzował się wysokiej jakości materiałami, precyzyjnie wykonanymi detalami, sporą powierzchnią i przestronnymi wnętrzami. Po ponad stu latach dom przestał jednak spełniać wymagania właścicieli. Pięcioosobowa rodzina potrzebowała innych rozwiązań przestrzennych niż te, jakie zastosowano przed wiekiem. Wyzwanie dla architektów Matěja Šebeka i Martina Petříka polegało na tym, aby znaleźć harmonię i równowagę pomiędzy nowym a starym. Ponadstuletni dom miał pomieścić dwa mieszkania, które będą możliwe do dalszego przekształcenia i podziału w przyszłości.
Architekci postanowili nie zmieniać charakteru domu, jednak ich pomysłem na zaakcentowanie współczesności było zastosowanie jasnożółtego rdzenia łazienek i garderób na parterze, których bardzo brakowało w pierwotnym układzie domu. Parter rozdzielony sienią z efektowną klatką schodową połączono nowymi otworami wzdłuż powstałego rdzenia. Widok wyznaczają poziome linie obszernej biblioteki. Przez nią przechodzi się do nocnej strefy domu – rdzeń pełni tu rolę filtra. Cała główna przestrzeń mieszkalna jest zorientowana na elewację ogrodową i zachodnie słońce. Jej centralnym elementem stał się masywny filar, niegdyś ściana, otoczony miejscami do siedzenia i oryginalnym piecem kaflowym. Życie domowników w ciągu dnia toczy się między salonem a kuchnią i jadalnią. Schody, które kiedyś dzieliły dom, teraz go łączą. Wąskie okno z kuchni wychodzi na hol i do pracowni na poddaszu.
Tylną elewację otwarto na ogród poprzez powiększenie otworów okiennych i drzwiowych. Czyste, całkowicie szklane powierzchnie w prostych aluminiowych ramach podkreślają nowe lub powiększone otwory, kontrastujące z historyczną stolarką o tradycyjnych podziałach, która zachowała dawne wymiary i charakter. Kameralny ogród urządzono w sposób piętrowy. Wzdłuż domu biegnie drewniany chodnik, który schodami łączy się z najniższym poziomem ceglanego patio. Pierwotny drewniany ganek elewacji ogrodowej zastąpiono lekkim pomostem, z którego roztacza się niepowtarzalny widok na pobliski dawny klasztor franciszkanów.
Na nieużytkowym dotąd poddaszu zaaranżowano całkiem nową przestrzeń, która otwiera się na całą wysokość kalenicy, podkreślając kształt oryginalnego komina. Poddasze podzielono na dwa mieszkania – studio i dwupokojowe. Poziomy podłóg dostosowują się do oryginalnej konstrukcji poddasza. Wysoko umieszczone świetliki doświetlają całą przestrzeń.
Stolarkę fasady poddano konserwacji i zmieniono jej kolor. Od teraz do domu prowadzą czerwone drzwi wejściowe kontrastujące z estetyczną bielą okien. Dach pokryto naturalną dachówką ceramiczną.
autorzy: Matěj Šebek, Martin Petřík
zakończenie: 2023
miejsce: Jindřichův Hradec, Republika Czeska
fotografia: Radek Úlehla
Czytaj też: Dom jednorodzinny | Czechy | Minimalizm | Wnętrza | Ciekawostki | whiteMAD na Instagramie
Dom przed i po przebudowie. Fot. Radek Úlehla i Google Maps
Rzuty domu przed i po remoncie
Temat: Ponadstuletni dom dostał nowe życie. Połączono w nim historię i współczesność
